ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΔΙΔ/ΧΟΥ 3

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΑΛΛΗΤΗΡΙΟΥ
ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ ΣΤΙΣ 30/10/2006 ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΡΟ ΜΗΝΟΣ, ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ, ΠΟΥ ΣΚΟΡΠΙΣΕ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΔΥΝΗ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

1)Ζητούμε άμεσα να γίνει συγκέντρωση και διαβούλευση όλων των φορέων και των επαγγελματιών του Διδυμοτείχου, με τον Δήμαρχο και την Αστυνομία για την επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος με σκοπό την αποφυγή νέων δυστυχημάτων και θυμάτων.
2)Να συγκροτηθεί μία 4μελή επιτροπή από εκπρόσωπο του Δήμου, της Αστυνομίας των επαγγελματιών και των πολιτών που να περπατήσει κάθε κεντρικό και πολυσύχναστο σημείο της πόλης μας και να καταγράψει τα επικίνδυνα σημεία-καρμανιόλες και στη συνέχεια να προτείνει λύσεις που να εφαρμοσθούν αυστηρά, και να περιφρουρηθούν από τον Δήμο και την Αστυνομία.
3)Οι αυθαίρετες καταλήψεις των πεζοδρομίων και των δρόμων του Διδυμοτείχου, να περιοριστούν στα όρια που προβλέπει ο νόμος για τις αστικές περιοχές, χωρίς παραθυράκια , έτσι ώστε να μπορεί να γίνει η πόλη μας, ικανή να περπατηθεί από εμάς και τα παιδιά μας.
4) Να καθιερωθεί η 30 Σεπτεμβρίου 2006 12.30μ.μ, από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας ως «Ημέρα μνήμης στα θύματα της κυκλοφοριακής ζούγκλας της Ελλάδας»,με επίκεντρο το Διδυμότειχο.
5)Να επανδρωθεί το Α.Τ. Διδ/χου και να δημιουργηθεί Αστυνομική Υποδιεύθυνση στον δεύτερο μεγαλύτερο σε πληθυσμό Δήμο του Νομού Έβρου, στο Διδυμότειχο.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΒΡΟΥ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ

ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ.

Επιμέλεια-Σύνταξη
Σιναπίδης Στέφανος

Ο «Υπερκομματικός Συντονιστικός Φορέας Πολιτών και Συλλόγων για την αναβάθμιση του Διδυμοτείχου» αποτελεί μια υποβόσκουσα, επιτακτική, πρόσφατη, άτυπη συσπείρωση Πολιτών, Οργανώσεων, Φορέων και Συλλόγων του Διδυμοτείχου, που έχει σκοπό να διεκδικήσει από το 2007,από την Κυβέρνηση, τους βουλευτές, τον Δήμαρχο, τον νέο Έπαρχο και το Νομαρχιακό Σχήμα που προέκυψε μετά τις εκλογές, μεγαλύτερο μερίδιο παροχών και διευκολύνσεων για τον ιδιαίτερα παραμελημένο Δήμο του Κεντρικού Έβρου, το Διδυμότειχο, με σκοπό την ανάπτυξή του.
Στον Συντονιστικό Φορέα Πολιτών και Συλλόγων για την αναβάθμιση του Διδ/χου συμμετέχουν ο Σύλλογος Εμπόρων Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Διδ/χου και Περιφερείας, ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Διδυμοτείχου και Περιφερείας, ο Σύλλογος Ελευθεροεπαγγελματιών Ιατρών Βορείου Έβρου, ο Σύλλογος Αυτοκινητιστών ιδιοκτητών ΤΑΞΙ, οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων των Σχολείων του Διδ/χου, ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος «Πλωτινούπολη» κ.λ.π. Επίσης δήλωσαν επιθυμία ως παρατηρητές να συμμετέχουν, το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Διδ/χου, και το Παράρτημα Διδ/χου της Οικολογικής Εταιρείας Έβρου.
Θα εμφανιστούμε στο προσκήνιο και θα παραμείνουμε κοντά στη δημοσιότητα , αλλά θα αγωνιζόμαστε και στο παρασκήνιο κρυφά. Θα δίδονται κατά καιρούς έγγραφες ανακοινώσεις και διεκδικητικές προτάσεις στον Τύπο.
Όλοι μας, οι πολίτες του Διδ/χου για την υποβάθμιση του Διδ/χου, μέχρι τώρα, διαμαρτυρόμασταν μόνο ατομικά, χωρίς αποτέλεσμα, σε αντίθεση με τα αποτελεσματικά από ετών δρώντα «λόμπυ» των άλλων πόλεων του Νομού, που δουλεύουν ακατάπαυστα με επιτυχία, και υπόγεια και φανερά, αναδεικνύοντας πάντα δικούς τους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις εξουσίας, και εκβιάζοντας με την ψήφο τους, πετυχαίνουν τελικά την προώθηση των συμφερόντων τους.
Για να επιτύχουμε λοιπόν την προώθηση των δικών μας, τοπικών συμφερόντων, συγκροτούμε έναν ισχυρό πολιορκητικό «κριό», έναν Συντονιστικό Υπερκομματικό Φορέα Συλλόγων του Διδυμοτείχου. Ήδη οι προαναφερόμενοι Σύλλογοι της πόλης με πολυάριθμα μέλη εξέφρασαν συμμετοχή.
Ο Συντονιστικός Φορέας εκπροσωπεί τις οικονομικά ενεργές μονάδες που πλήττονται άμεσα από την δεινή οικονομική κατάσταση της περιοχής μας δηλ. έμποροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, καταστηματάρχες, αγρότες, Συν/χοι, ενεργοί πολίτες, τοπικές δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού .
Όλοι οι παραπάνω αποτελούν τον αγωνιστικό και διεκδικητικό πόλο-«λόμπυ» του Διδυμοτείχου, που είναι υπερκομματικός λόγω της σύνθεσης του , και θα μπορεί έτσι να δρά με περισσότερη ευελιξία, για να προετοιμάσει, απευθυνόμενος προς την Κυβέρνηση, Βουλευτές, Νομάρχη, Δήμαρχο, Έπαρχο, Κεντρική διοίκηση, Υπουργεία, Νομαρχιακούς, Επαρχιακούς Συμβούλους, και να δρομολογήσει την επίλυση όλων των αιτημάτων και προβλημάτων του Καποδιστριακού Δήμου Διδ/χου, που θα τεθούν από εμάς.
Αναφέρουμε παρακάτω, ένα πρόσφατο τρανταχτό παράδειγμα υποβάθμισης της πόλης μας που αποτελμάτωσε διοικητικά το Διδυμότειχο και θα το αποτρέπαμε εάν υπήρχε το 2004, ο Συντονιστικός Φορέας που σήμερα οργανώνουμε.
Ως γνωστόν, στις 24/11/2004, σε συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, πραξικοπηματικά «εν μία νυκτί», με τροποποίηση του Οργανισμού Οργάνωσης και λειτουργίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, αποδεκατίστηκαν και αποψιλώθηκαν οι υπηρεσίες του Επαρχείου στην πόλη μας και αναβαθμίσθηκαν όλα τα Τμήματα της Ορεστιάδας σε Δ/νσεις.
Έτσι σήμερα το Επαρχείο Βορείου Έβρου, ουσιαστικά υπάρχει μόνο κατ’όνομα στο Διδ/χο,(όπου υπηρετούν μόνο 20 υπάλληλοι, ενώ στην Ορεστιάδα 150, με αντίστοιχη αναλογία παροχής υπηρεσιών προς τους πολίτες Διδ/χου:Ορεστιάδας, 1:7 ) ενώ όπως ομολογείται από επίσημα χείλη, ο ρόλος του Επαρχείου είναι περιττός, με σκοπό να αχρηστευθεί, καταδικάζοντας έτσι την πόλη μας, αν συμβεί και αυτό, σε διοικητικό μαρασμό.
Για να αποδείξουμε την έντεχνη υποβάθμιση των υπηρεσιών του Επαρχείου σε βάρος του Διδ/χου, χαρακτηριστικά αναφέρουμε, πως το 2004, καταργήθηκε το Κτηνιατρείο Μεταξάδων, λειτουργεί μόνο το Κτηνιατρείο Διδ/χου στην Επαρχία του οποίου, το ζωικό κεφάλαιο είναι διπλάσιο από αυτό της Επαρχίας Ορεστιάδας, στην οποία όμως λειτουργεί αναβαθμισμένη Δ/νση Κτηνιατρικής και πρόσφατα ιδρύεται και Διασυνοριακό Κτηνιατρικό Ινστιτούτο Εξωτικών νοσημάτων.
Επαρχία Διδ/χου= 5.500 βοοειδή, 30.000 αιγοπρόβατα.(2/3 ζωικού κεφαλαίου) Επαρχία Ορεστιάδος=2.500 βοοειδή, 15.000 αιγοπρόβατα(1/3).
Επίσης λειτουργεί Τμήμα Υγείας στην Ορεστιάδα, ενώ δεν υπάρχει στο Διδ/χο όπου βρίσκεται το Νοσοκομείο, και το Τμήμα Υγείας επιβάλλεται να λειτουργεί συμπληρωματικά αυτού.
Εμείς πιστεύουμε και διεκδικούμε, πως το Επαρχείο Βορείου Έβρου, έχει ρόλο, πρέπει να αναβαθμισθεί και να στελεχωθεί μέσα στα πλαίσια της περιφερειακής και διοικητικής αποκέντρωσης του Ελληνικού Κράτους. Για να το επιτύχουμε αυτό, πρέπει να απαιτήσουμε πάραυτα, να κτισθεί καινούριο Διοικητήριο-Επαρχείο στο Διδ/χο (όπως έχει κάθε έδρα Επαρχείου στην χώρα μας), για να εξυπηρετεί τις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις των καιρών και των κατοίκων μας, και μάλιστα στον Νομό Έβρου που είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος νομός της χώρας μας. Ο Νομός Έβρου που έχει βαρύνουσας σημασίας γεωπολιτική θέση, πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα και να ενισχυθεί, και όχι να αποδυναμωθεί ο κρίσιμος ρόλος του, όπως πολλοί, ελλείψει διορατικότητας πρεσβεύουν.
Ζητούμε όχι να μεταφερθούν Υπηρεσίες του Επαρχείου από την Ορεστιάδα, αλλά να δημιουργηθούν αντίστοιχα Τμήματα και στο Διδυμότειχο, για να εξυπηρετούνται καλύτερα οι ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του δεύτερου σε πληθυσμό, Δήμο του Νομού Έβρου, συμπρωτεύουσα του Νομού, και έδρα του Επαρχείου, το Διδυμότειχο.
Προτείνουμε, δε, το Επαρχείο Βορείου Έβρου στην παραμεθόριο ευαίσθητη αυτή εσχατιά της πατρίδος μας, να αποκτήσει το δικό του Σύμβολο-Έμβλημα, το Κάστρο του Διδ/χου (ή το πιο «προχωρημένο σήμα κατατεθέν του Διδ/χου», το πολυπολιτισμικό δίπολο Εκκλησία-Τέμενος), για να προβάλλεται τουριστικά η περιοχή μας.
Εκτός φυσικά από το παραπάνω υπάρχουν και πλήθος άλλων προβλημάτων και αιτημάτων που χρειάζονται κατάλληλη προώθηση και αγώνα για να επιλυθούν. Και αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί με την κατάλληλη παρέμβαση από το Συντονιστικό Υπερκομματικό Φορέα.
Τέτοια συγκεκριμένα αιτήματα είναι περιληπτικά τα παρακάτω:
1)Υπηρεσίες Επαρχείου,
2) Υποβαθμισμένο Αστυνομικό Τμήμα Διδ/χου,
3) Δημιουργία Αστυνομικής Υ/νσης,
4) Διαβατήρια,
5)Προβληματικό και υποβαθμισμένο Νοσοκομείο Διδ/χου,
6)Προβληματικό και ανεπαρκές ΙΚΑ Διδ/χου,
7)Πολιτιστική αποτελμάτωση,
8)Τουριστική υποβάθμιση του Κάστρου,
9)Οικολογική κατρακύλα του Ερυθροποτάμου, κ.λ.π.
Φυσικά υπάρχουν και τα γενικότερα προβλήματα της οικονομικής ανέχειας, της ανεργίας, της συρρίκνωσης του αγροτικού εισοδήματος του Διδυμοτείχου κ.λ.π. τα οποία όμως χρήζουν εντατικότερη διεκδίκηση από την κυβέρνηση.
Πρέπει λοιπόν να δώσουμε ένα μήνυμα αντίστασης στην κεντρική και τοπική εξουσία του Νομού Έβρου ότι οι κάτοικοι της Περιφέρειας του Διδυμοτείχου δεν είναι πια μαλθακοί πολίτες και παθητικοί αποδέκτες αποφάσεων αποδυνάμωσης της περιοχής τους.
Να υπογραμμίσουμε ότι κάθε απόφαση από δω και πέρα που θα αντιτίθεται στα συμφέροντα του Διδ/χου, από όπου και αν εκπορεύεται, θα συναντά ένα συμπαγές μπλοκ αντίδρασης και άμυνας από την πλευρά του Συντονιστικού Υπερκομματικού Φορέα , αλλά και από όλους τους πολίτες.
Να δείξουμε με την δράση μας, πως η σημερινή γενιά των σαραντάρηδων πολιτών της Επαρχίας Διδ/χου που επένδυσε οικονομικά και συναισθηματικά στον τόπο μας, ότι θα συντρίψει τους πολιτικούς «νεκροθάφτες» της περιοχής που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, και όλους τους ντόπιους προσκυνημένους, κιοτήδες, οσφυοκάμπτες και «Εφιάλτες» που κατά καιρούς ξεπούλησαν το Διδ/χο μπροστά στα προσωπικά τους συμφέροντα, για μια «χούφτα δολάρια».
Δεν στρεφόμαστε ατομικά εναντίον προσώπων, αλλά εναντίον του «κατεστημένου των μηχανισμών», που μετέτρεψαν το Διδ/χο σε «Σπιναλόγκα».
Θα πρέπει οι «νησίδες πρωτόγονης πολιτικής» που εφαρμόζουν σήμερα οι τοπικοί ηγήτορες της προηγούμενης γενιάς, και δεν οδηγούν πουθενά, να εξελιχθούν σε ένα ισχυρό τοπικό υπερκομματικό, πολιτικό «λόμπυ», που να μπορεί να κατευθύνει τα δικά μας κατάλληλα πρόσωπα στις θέσεις-κλειδιά της τοπικής και κεντρικής εξουσίας, για να επηρεάζουν τις εξελίξεις και τις παροχές προς όφελος μας.
Το υπερκομματικό αυτό, τοπικό πολιτικό «λόμπυ»,θα πρέπει να μην αποτελείται από «κλασσικές πολιτικές φιγούρες», «παλαιοκομματικούς» ή «εκσυγχρονιστικά εξαπτέρυγα» (όπως η προηγούμενη γενιά της πόλης μας σε αμφότερα τα κόμματα) αλλά από πρόσωπα άφθαρτα, με φρέσκες ιδέες, ευρύτερης αποδοχής, ενδιαφέρουσες υποστάσεις, καταξιωμένες τόσο στο κοινωνικό όσο και στο επαγγελματικό πεδίο, αλλά και με μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας και διείσδυσης στην κοινωνία.
Να δημιουργηθεί μία «κρίσιμη μάζα» από τις ντόπιες «δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού», που θα στείλει με κάθε τρόπο (και ιδίως με την απειλή της ψήφου μας κατά τις επερχόμενες εθνικές εκλογές), στο σπίτι τους, όσους δεν εργάζονται για την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη του Νομού, και υποβαθμίζουν συστηματικά τις ντόπιες οικονομικές μονάδες του Διδυμοτείχου οδηγώντας τες έτσι σε μαρασμό.
Η πολιτική και ειδικά οι εκλογές είναι ψυχολογία, και η ψυχολογία είναι «κολλητική».Εάν καταφέρουμε με τις ενέργειές μας, να γίνουμε μία «βιομηχανία» παραγωγής αιτημάτων της Επαρχίας Διδ/χου, και δημιουργήσουμε στην κυβέρνηση, Βουλευτές, Νομάρχη, Έπαρχο, Δήμαρχο , μια ψυχολογία αρνητική προς τα πρόσωπά τους, όλοι θα κοιμούνται και θα σηκώνονται με την έγνοια που θα πάνε οι ψήφοι των κατοίκων του Διδ/χου, και τι θα πρέπει να κάνουν για να μεταστρέψουν το κλίμα αυτό. Και φυσικά για να το πετύχουν αυτό θα πρέπει να ικανοποιήσουν τα αιτήματά μας.
Εν κατακλείδι, είναι κοινή διαπίστωση σε όλους μας ότι ο «ασθενής» Δήμος Διδυμοτείχου, από την μια αργοπεθαίνει από σήψη, και από την άλλη κάποιοι κρύβουν τις σωτήριες «αντιβιοτικές ενέσεις», για λογαριασμό τους, αφαιρώντας από εμάς κάθε ελπίδα ανάρρωσης, και μας ξεγελούν μοιράζοντάς μας «ασπιρίνες». Στην πολιτική όμως, όπως και στην ζωή για να γίνεις καλά πρέπει πρώτα να παραδεχθείς ότι είσαι άρρωστος και ύστερα να επιλέξεις την κατάλληλη θεραπεία.
Να διεκδικήσουμε λοιπόν ως πολίτες του Διδ/χου την θεραπεία μας, ανεξάρτητα από κόμματα, με μοναδικό κριτήριο το συλλογικό συμφέρον της πόλης μας, γεγονός που θα οδηγήσει μακροχρόνια και σε ικανοποίηση του ατομικού μας συμφέροντος.
Όσοι από τους κυβερνώντες, είναι βαριά προσβεβλημένοι από το «σύνδρομο της Μαρίας Αντουανέτας» και δεν έχουν καταλάβει πως έχουν αποκοιμηθεί πάνω σε ένα «ηφαίστειο» που βράζει, γιατί «ηφαίστειο» είναι τελευταία το Διδυμότειχο, που κινδυνεύει να χάσει το «τραίνο της ανάπτυξης», όταν ξυπνήσουν θα είναι στο περιθώριο της εξουσίας.
Από το «σύνδρομο της Μαρίας Αντουανέτας» πάσχουν όλοι οι ασκούντες εξουσία, που περιφερόμενοι κατά καιρούς στην Επαρχία Διδυμοτείχου, αφουγκραζόμενοι τις κραυγές αγωνίας των ντόπιων πολιτών και επαγγελματιών, αντιδρούσαν κυνικά, λέγοντας «μα γιατί διαμαρτύρονται εντόνως αυτοί και μας ενοχλούν, στο κάτω-κάτω, αν δεν έχουν ψωμί ας φάνε επιτέλους παντεσπάνι».
Πάντως δεν είναι ποτέ αργά για μία «Μαρία Αντουανέτα», αν το καταλάβει νωρίς, να μεταλλαγεί σε «Ζαν ντ΄ Αρκ»του Έβρου και να θριαμβεύσει, αρκεί να προσεταιριστεί τους μη προνομιούχους της ευρύτερης περιφέρειας του Κεντρικού Έβρου, και ιδίως τους κατοίκους της Επαρχίας Διδυμοτείχου.
Είναι κοινή πεποίθηση τον τελευταίο καιρό, στους κατοίκους της Επαρχίας Διδυμοτείχου, ότι στις «εξετάσεις» που έδωσε για τον Κεντρικό Έβρο, τα προηγούμενα χρόνια, η τωρινή κυβέρνηση, οι βουλευτές, η Δημαρχιακή, η Νομαρχιακή και Επαρχιακή Αρχή, παρέδωσε δυστυχώς «λευκή κόλλα».Βέβαια υπάρχει ακόμα καιρός για να αντιστραφεί το κλίμα, και να μην μείνει μια ολόκληρη παράταξη «μετεξεταστέα».Ο καιρός θα δείξει.
Επιτέλους, οι αγανακτισμένοι κάτοικοι του Διδ/χου, βροντοφωνάζουν, ότι η παραμελημένη πόλη του Διδ/χου δεν είναι «μπανανία», αποικία και προτεκτοράτο κανενός, όπως τουλάχιστον κατάντησε τα τελευταία χρόνια, λόγω της μη λειτουργίας οργανωμένου, συλλογικού μοχλού πίεσης των κατοίκων μας.Αυτή την έλλειψη καλείται να αναπληρώσει ο Συντονιστικός Υπερκομματικός Φορέας του Διδ/χου.
O Συντονιστικός Υπερκομματικός Φορέας του Διδ/χου θα λειτουργεί ουσιαστικά σαν ένα διευρυμένο «Συνδικάτο Δημοτών Διδυμοτείχου», που θα έχει στόχο να προασπίζει τα συμφέροντα των κατοίκων του Διδυμοτείχου από τις ανεπάρκειες και τις καθυστερήσεις που χαρακτηρίζουν τις δημοτικές, νομαρχιακές και κυβερνητικές αρχές στην επίλυση των προβλημάτων που ταλανίζουν την πόλη μας.

"ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ" ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ «ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ» ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΥΝΟΚΟΜΕΙΟΥ.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΒΡΟΥ-
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ
ΦΙΛΟΖΩΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ
«ΤΟ ΚΥΝΟΣΟΦΙΟ»

Επιμέλεια-Σύνταξη
Σιναπίδης Στέφανος

Η συμβίωση του σκύλου με τον άνθρωπο χάνεται στα βάθη της ιστορίας. Ο σκύλος ήταν και είναι σήμερα, πιστός φίλος για τους ανθρώπους, σύντροφος για ηλικιωμένους και μοναχικούς, φύλακας για τις περιουσίες μας, συνοδός και εργαλείο για τους κυνηγούς, οδηγός για τους τυφλούς, συμπαίκτης και φίλος για τα μικρά παιδιά. Δεν υπάρχει κανένα ζώο τόσο κοντά μας και τόσο χρήσιμο.
Στις σύγχρονες πόλεις όμως, παρατηρείται το φαινόμενο των αδέσποτων, γιατί πολλές φορές οι ιδιοκτήτες σκύλων τα εγκαταλείπουν στους δρόμους μόλις τα βαρεθούν, ή όταν μεγαλώσουν και πάψουν να είναι μικρά χαριτωμένα κουτάβια.
Στη συνέχεια τα αδέσποτα αναπαράγονται ανεξέλεγκτα, περιφέρονται άσκοπα στους δρόμους σε αγέλες, τρέφονται από σκουπίδια και αποτελούν πιθανούς φορείς ασθενειών. Η ζωή τους είναι σύντομη και προδιαγεγραμμένη. Σκοτώνονται σε τροχαία ατυχήματα (θέτοντας σε κίνδυνο και τις ζωές των οδηγών), πεθαίνουν από την πείνα, ιδίως στους δριμείς χειμώνες της περιοχής μας, δηλητηριάζονται με φόλες από ασυνείδητους ή κακοποιούνται και σκοτώνονται από ορισμένους ως επίδειξη «μαγκιάς».
Τα ίδια φαινόμενα, δηλ. αγέλες αδεσπότων, παρατηρούνταν στους δρόμους στις γειτονιές και στα στρατόπεδα του Διδυμότειχου μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Στο Διδυμότειχο μάλιστα, προ 6ετίας, υπήρχε και «κυνηγός»-μπόγιας ορισμένος από τον Δήμο Διδ/χου που εξορμούσε κάθε Κυριακή ξημερώματα στους δρόμους και εκτελούσε εν ψυχρώ τα αδέσποτα σκυλιά, τα φόρτωνε σε καρότσα αγροτικού και τα πετούσε στα σκουπίδια.
Ευτυχώς εδώ και αρκετά χρόνια το φαινόμενο των αδεσπότων σκύλων μετριάστηκε κατά πολύ. Αιτία ήταν η ίδρυση ενός «κατ`ουσία» και «όχι μόνο κατ`όνομα», Φιλοζωικού Σωματείου Διδ/χου με τον εύστοχο τίτλο «Κυνοσόφιο», αποτελούμενο από συνολικά 50 μέλη. Το Κυνοσόφιο ιδρύθηκε το 2002 και την καρδιά του, αποτελούν κυρίως 6 μέλη, που είναι φιλόζωοι μέχρι «κεραίας», θυσιάζοντας προσωπικό χρόνο και χρήματα για τους σκοπούς του Συλλόγου.
Οι γραφικοί για πολλούς αυτοί τύποι, κατάφεραν να συλλέξουν όλα σχεδόν τα αδέσποτα σκυλιά και να τα περικλείσουν προ 5ετίας σε έναν περιφραγμένο χώρο που τους παραχώρησε η προηγούμενη δημοτική αρχή, προσωρινά, σε ακατάλληλο όμως μέρος, πάνω στον αρχαιολογικό χώρο του Κάστρου του Διδυμοτείχου. Εκεί επιδόθηκαν στην περίθαλψη τους, στην στείρωσή των θηλυκών με δικά τους έξοδα, εξασφαλίζοντας σε αυτά τροφή , στέγη και εμβολιασμούς, ενώ υπήρχε και δυνατότητα υιοθεσίας από ενδιαφερόμενους συμπολίτες μας.
Δούλευαν αθόρυβα με προσωπικά έξοδα, με πολύ προσωπική εργασία, μεράκι και αγάπη, περιμένοντας την συμπαράσταση του Δήμου για να εκμεταλλευθεί αυτός και να υλοποιήσει ένα έτοιμο επιδοτούμενο πρόγραμμα εγκεκριμένο από την Περιφέρεια Α.Μ.Θ. για την ίδρυση και λειτουργία δημοτικών κυνοκομείων. Η Ε.Ε. προβλέπει και χρηματοδοτεί πλήρως αυτήν την δράση. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε κυνοκομείο στην Ορεστιάδα αλλά και σε άλλες πόλεις.
Δυστυχώς όμως για το Διδυμότειχο σε δύο 4ετίες, 2 Δήμαρχοι και 8 Αντιδήμαρχοι έδειξαν την αδιαφορία τους, τον εμπαιγμό τους, την ακατάσχετη υποσχεσιολογία τους και την ανεπάρκειά τους.
Ενώ υπάρχει έτοιμη, οικονομοτεχνική προμελέτη δημιουργίας δημοτικού κυνοκομείου με εξασφαλισμένη επιδοτούμενη πίστωση, η δημοτική αρχή κωλυσιεργεί από ανευθυνότητα, και αδυνατεί να προβεί στις κατάλληλες ενέργειες, για την εξεύρεση της απαραίτητης έκτασης, που να πληρεί τις προδιαγραφές της σχετικής νομοθεσίας, δηλ. σαφές ιδιοκτησιακό καθεστώς παραχώρησης, με συγκεκριμένες αποστάσεις από οικισμούς και στρατόπεδα κ.λ.π. Ουσιαστικά χρειάζεται ένας χώρος που να πληρεί τις ίδιες προϋποθέσεις που απαιτείται και για έναν απλό στάβλο ζώων, έτσι ώστε να εκδοθούν στην συνέχεια οι απαραίτητες οικοδομικές άδειες, η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και η άδεια λειτουργίας.
Κάποιοι χώροι που είχαν πρόχειρα παραχωρηθεί κατά καιρούς από την Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης προς το Δήμο, αποδείχτηκαν ακατάλληλες, γιατί ήταν είτε σε μέρη δύσβατα που πλημμυρίζουν το χειμώνα, είτε δεν είχαν οδική πρόσβαση, είτε είχαν παραχωρηθεί και σε άλλο φορέα, είτε δεν είχαν την συναίνεση ορισμένων δημοτικών συμβούλων, και έτσι η ίδρυση κυνοκομείου βάλτωσε. Το παράδοξο είναι πως η υπάρχουσα οικονομοτεχνική μελέτη, είναι τόσο άρτια ώστε έχει γίνει περιζήτητη και από άλλους Δήμους του Νομού Έβρου, αλλά δυστυχώς στο Διδυμότειχο κανένας αρμόδιος δεν ενδιαφέρεται, γιατί άπαντες ευρίσκονται σε «λήθαργο» ιδεών και σε «μεξικανική σιέστα» πράξεων.
Αυτό φυσικά είναι σε βάρος όχι μόνο των σκύλων που ασφυκτιούν στον υπάρχοντα ακατάλληλο χώρο πάνω στον Βυζαντινό Κάστρο και αυξάνεται πάλι ο αριθμός των αδεσπότων στις γειτονιές της πόλης μας, αλλά και σε βάρος της ανάπτυξης του Διδυμοτείχου.

1)Ζητούμε πρώτα από όλα την άμεση απομάκρυνση του σημερινού κέντρου φύλαξης των σκυλιών, από τον αρχαιολογικό χώρο του Κάστρου Διδυμοτείχου. Δεν μπορεί μία Δημοτική Αρχή (πρώην και νυν) από την μία μεριά, να σχεδιάζει και να προγραμματίζει την τουριστική αξιοποίηση και ανάδειξη του Βυζαντινού Κάστρου, (που σημειωτέον αποτελεί τη μοναδική εν ζωή, καλύτερα διατηρημένη, κατοικήσιμη Ακρόπολη –Κάστρο της Ελλάδας), και από την άλλη ο επισκέπτης εισερχόμενος από την επιβλητική είσοδο του «Φρουρίου-Καλέ»,τις Καλέπορτες (που αποτελούν και το σύμβολο του Δήμου Διδυμοτείχου), να έρχεται αντιμέτωπος με ένα απαράδεκτο «στρατόπεδο συγκέντρωσης» σκυλιών, όπου σε ελάχιστο χώρο ασφυκτιούν πάμπολλα αδέσποτα.
Δυστυχώς για το Διδυμότειχο, η ανεπάρκεια, η αδιαφορία και η ανικανότητα των πρώην και νυν δημοτικών αρχών, έχουν καταντήσει το Κάστρο του Διδ/χου, χωματερή και κατάρα, και είναι ανίκανοι να το αναδείξουν σε χώρο αναψυχής, τουριστικής εκμετάλλευσης και οικονομικής προσόδου, όπως κάθε πολιτισμένη ευρωπαϊκή και ελληνική πόλη (πλην του Διδυμοτείχου) διαχειρίζεται τον οποιοδήποτε αρχαιολογικό χώρο που έχει την τύχη να συνυπάρχει δίπλα της.
2)Πιστεύουμε πως το μελλοντικό κυνοκομείο στο Διδυμότειχο, μπορεί να παίξει το ρόλο της «κιβωτού» και διαφύλαξης της ντόπιας ράτσας του «Ελληνικού ιχνηλάτη» που είναι από τα πλέον αξιόπιστα σκυλιά για κυνηγούς, και υπάρχει στην περιοχή μας ως αδέσποτα σε μεγάλο αριθμό και αφθονία , και να τα παραχωρεί έστω και προσωρινά, στους ξένους κυνηγούς σαν κίνητρο προσέλκυσής τους για να έρχονται στον τόπο μας για ελεγχόμενο κυνηγετικό τουρισμό, συμβάλλοντας έτσι στην τουριστική αξιοποίηση του Διδ/χου.
Αν και σαν Οικολογική Εταιρεία η παραπάνω θέση για το κυνήγι, αποτελεί αντίφαση, φρονούμε πως ο κυνηγετικός τουρισμός είναι και υπαρκτός, αλλά και ένας ελεγχόμενος κυνηγετικός τουρισμός είναι αποδεκτός.
Επίσης μπορεί να διαφυλάξει την ράτσα του «Ελληνικού ποιμενικού» και να προσφέρει τέτοια σκυλιά στους κτηνοτρόφους της ευρύτερης περιοχής.
3)Το Δημοτικό κυνοκομείο δεν θα λειτουργεί σαν ένα άσυλο και φυλακή σκύλων, ούτε μόνο σαν απλό κατάλυμα στέγης, τροφής και περίθαλψης αλλά μπορεί να λειτουργεί και σαν χώρος επισκέψιμος από γονείς και παιδιά όπου θα μπορούν να διδάσκονται από τους πολύ καταρτισμένους φιλόζωους του Σωματείου «Κυνοσόφιο», για την χρησιμότητα, την περιποίηση και την εκπαίδευση των σκύλων. Μπορεί επίσης να συνυπάρχει εν λειτουργία και ένα επισκέψιμο «Μουσείο διαχρονικής σχέσης Σκύλου και Ανθρώπου».
4)Σκεφτείτε τις προοπτικές ανάπτυξης της πόλης μας, αν κάποιος ευφυής και διορατικός δημοτικός άρχοντας (είδος εν ανεπαρκεία στην πόλη μας), χρησιμοποιώντας ως εφαλτήριο το πάθος, την εργατικότητα και τις γνώσεις των μελών του «Κυνοσοφίου», μπορούσε να εξελίξει το Δημοτικό Κυνοκομείο Διδυμοτείχου σε οργανωμένο χώρο εκπαίδευσης αστυνομικών σκύλων (σκύλων δίωξης ναρκωτικών, σκύλων φύλαξης στρατοπέδων, σκύλων επιτήρησης χούλιγκαν κ.λ.π. παράλληλα με την υπάρχουσα λειτουργούσα Αστυνομική Σχολή Διδ/χου) απαιτώντας την συνεπικουρία του αρμόδιου Υπουργείου.
Απαραίτητη φυσικά προϋπόθεση, είναι να σταθεί επιτέλους σε στιβαρά πόδια η σημερινή δημοτική αρχή και δρώντας με σοβαρότητα, στοιχειώδη ευφυΐα και όχι κοντόφθαλμα και απαξιωτικά, να δρομολογήσει την εξεύρεση κατάλληλης έκτασης και την υλοποίηση της υπάρχουσας ώριμης οικονομοτεχνικής μελέτης, με τις απαραίτητες αδειοδοτήσεις, για την δημιουργία Δημοτικού Κυνοκομείου Διδυμοτείχου με όλες τις προαναφερόμενες προοπτικές που αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Διδυμοτείχου.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΔΙΔ/ΧΟΥ 2

ΕΚΘΕΣΗ ΤΡΟΧΑΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ.
(αυθεντικοί διάλογοι βγαλμένοι από την παιδική αφέλεια, που χρωματίζουν το κυκλοφοριακό χάος του Διδυμοτείχου).

Στην πόλη του Διδυμοτείχου από τις 11 Νοεμβρίου έως και τις 15 Νοεμβρίου 2006 λειτούργησε στο Δημοτικό θέατρο Διδ/χου, Έκθεση Τροχαίας που διοργάνωσε η Αστυνομική Δ/νση Ορεστιάδας με θέμα την οδική ασφάλεια.
Μετά την εναρκτήρια εκδήλωση που έλαβε χώρα το Σάββατο στις 11/11/2006, με σχετική επιτυχία ακολούθησε τις επόμενες μέρες επίσκεψη των Σχολείων της Περιφέρειας Διδυμοτείχου στην έκθεση Τροχαίας, και ενημέρωση των μικρών μαθητών για θέματα οδικής ασφάλειας και κυκλοφοριακής αγωγής, από αρμόδιους Αξιωματικούς της Τροχαίας.
Οι ερωτήσεις και οι αφελείς απορίες των μικρών μαθητών σε μορφή διαλόγου που ακολουθούν, αποκαλύπτουν με τρόπο ανατριχιαστικό, την αντίληψη που έχουν οι δεκάχρονοι πιτσιρίκοι για το τι είναι φυσικό και νόμιμο στην κυκλοφορία πεζών και αυτοκινήτων στην πόλη του Διδ/χου.
1ος Διάλογος
Αστυνομικός Τροχαίας: - Παιδιά πρέπει να προσέχετε όταν κυκλοφορείτε στην πόλη σας, και να πηγαίνετε πάντα από τα πεζοδρόμια.
Μαθητής: - Ποια πεζοδρόμια; Κύριε Αστυνόμε, στο Διδυμότειχο δεν έχουμε πεζοδρόμια και εκεί που υπάρχουν, παρκάρουν αυτοκίνητα ή υπάρχουν καθίσματα.
Αστυνομικός Τροχαίας: ;;;
(Σχόλιο= Η αφοπλιστική έως και αφελής απάντηση του μαθητή συμπυκνώνει σε δύο λέξεις το πρόβλημα αυτό του Διδ/χου που κάποιοι το θεωρούν ανυπόστατο).
2ος Διάλογος
Μαθητής: - Κύριε Αστυνόμε, πεζόδρομος είναι ο δρόμος που κυκλοφορούν αυτοκίνητα και μηχανάκια;
Αστυνομικός Τροχαίας:- Όχι παιδί μου είναι ο δρόμος που κυκλοφορούν μόνο οι πεζοί.
Μαθητής:- Μα στον πεζόδρομο τον δικό μας (του Διδ/χου) η μαμά μου, μου λέει να προσέχω τα αυτοκίνητα.
(Σχόλιο= Τα δεκάχρονα παιδιά του Διδυμοτείχου έχουν εθιστεί με την ιδέα ότι οι κεντρικοί πεζόδρομοι των πόλεων κυκλοφορούνται κυρίως από οχήματα, αυτοκίνητα και μηχανάκια ανεξέλεγκτα, σε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας χωρίς περιορισμό, όπως στο Διδ/χο)
3ος Διάλογος
Αστυνομικός Τροχαίας:- Παιδιά όταν θέλετε να περάσετε το δρόμο, να περνάτε πάντοτε από τις διαβάσεις με τις κίτρινες και άσπρες ρίγες.
Μαθητής:- Μα κύριε Αστυνόμε, όταν πάμε να περάσουμε από τις διαβάσεις αυτές, δεν σταματάει κανένα αυτοκίνητο.
Αστυνομικός Τροχαίας: ;;;
(Σχόλιο= Η έλλειψη κυκλοφοριακής συνείδησης από μέρους μας ως οδηγών, αλλά και η ταυτόχρονη ανεπάρκεια ελέγχου των αστυνομικών αρχών, είναι καθημερινό βίωμα των μικρών μαθητών)
4ος Διάλογος
Μαθητής:- Κύριε Αστυνόμε όταν μεγαλώσω και πάρω μηχανάκι, θα μπορώ να κάνω «σούζες»;
Αστυνομικός Τροχαίας:- Όχι παιδί μου είναι παράνομο.
Μαθητής: - Μα κύριε Αστυνόμε εγώ έχω δεί πολλές φορές τα μεγάλα παιδιά να κάνουν σούζες στους κεντρικούς δρόμους του Διδυμοτείχου, μπροστά από τους αστυνομικούς, και αυτοί το μόνο που κάνουν είναι να χαμογελούν.
Αστυνομικός Τροχαίας: ;;;
(Σχόλιο= Τα παιδιά βιώνουν την κυκλοφοριακή ασυδοσία του Διδυμοτείχου και την έλλειψη καταλογισμού παραβάσεων σαν ένα φυσιολογικό φαινόμενο).

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΒΡΟΥ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ
Επιμέλεια- Σύνταξη
Σιναπίδης Στέφανος

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ 1

Υπόθεση «Μονρόε».
Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας συμφοράς.
(Από το όνομα της καφετέριας του Διδυμοτείχου όπου στις 30/9/2006 το μεσημέρι εισέβαλλε αυτοκίνητο, σκορπίζοντας το θάνατο στα νιάτα της πόλης μας )
Επιμέλεια- Σύνταξη
Σιναπίδης Στέφανος
(Ένας αγανακτισμένος γονέας)


ΚΑΤΗΓΟΡΩ:

1)Κατηγορώ την από 15ετίας τοπική άσκηση της εξουσίας, που για λόγους μικροπολιτικούς, επέτρεψε παράτυπα, την πλήρη κατάληψη και την μετατροπή των πεζοδρομίων της πόλης του Διδυμοτείχου, σε προέκταση των καταστημάτων με την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων.
2)Κατηγορώ την παντελή έλλειψη αστυνόμευσης και την επακόλουθη δημιουργία κυκλοφοριακής αναρχίας στο Διδυμότειχο.
3)Κατηγορώ τους υπευθύνους που κατέστησαν υποβαθμισμένο το Αστυνομικό Τμήμα Διδ/χου και την επακόλουθη εγκληματική έλλειψη επάνδρωσης του, όπως και την αποστέωση του από προσωπικό.
4)Κατηγορώ τους αρμοδίους που δεν προχώρησαν στην δημιουργία Αστυνομικής Υποδιεύθυνσης στο Διδ/χο, και στην στελέχωση της με προσωπικό ικανό σε αριθμό για να ελέγξει το κυκλοφοριακό χάος και τις άλλες σύνθετες παρανομίες που έχουν μετατρέψει τελευταία το Διδ/χο σε ανοχύρωτη πόλη και άντρο παρανομιών (ναρκωτικά, λαθρομετανάστες, εγκληματικότητα, εφηβική πορνεία).
5)Κατηγορώ τους επαγγελματίες που στο όνομα του κέρδους παρεμβαίνουν εκούσια ή ακούσια στην ομαλή κυκλοφοριακή ροή πεζών και οχημάτων, είτε καταλαμβάνοντας τα πεζοδρόμια με τραπεζοκαθίσματα και παντός είδους πραμάτειες, είτε κλείνοντας τμήματα δρόμων με αυτοσχέδιους τρόπους κατά το δοκούν, χωρίς να παρεμβαίνει η παντελώς απούσα τοπική αρχή.
6)Κατηγορώ τους εαυτούς μας, γιατί ως ασυνείδητοι οδηγοί παρκάρουμε τα αυτοκίνητα οπουδήποτε ανεξέλεγκτα, κυρίως πάνω στα πεζοδρόμια και έχουμε μετατρέψει τους στενούς δρόμους σε αγωνιστικές πίστες ενώ έχουμε μεταλλάξει την πόλη μας σε «κυκλοφοριακή ζούγκλα». Αυτή η «κυκλοφοριακή ζούγκλα», δυστυχώς κατάπιε τους άτυχους νέους μας. Αύριο μπορεί νάναι η σειρά των δικών μας παιδιών ,αν δεν ληφθούν τα δέοντα και αυτονόητα μέτρα.
7)Κατηγορώ αυτούς που επιτρέπουν την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία φορτηγών αυτοκινήτων τροφοδοσίας σε ώρες κυκλοφοριακής αιχμής, επιδεινώνοντας το κυκλοφοριακό χάος.
8)Κατηγορώ την παντελή έλλειψη αστυνόμευσης και πυγμής στον καταλογισμό των κυκλοφοριακών παραβάσεων.
9)Κατηγορώ τον «ωχαδερφισμό» των οργάνων της Τάξης ακόμα και όταν τα αυτοκίνητα παρκάρουν παράνομα πάνω στα πεζοδρόμια απέναντι από το Αστυνομικό Τμήμα προκλητικά, ή όταν διπλοπαρκάρουν παράνομα πάνω στην κεντρική οδό ταχείας κυκλοφορίας της Βασ. Γεωργίου μπροστά από το Αστυνομικό Τμήμα, ή όταν τρέχουν ανεξέλεγκτα τα μηχανάκια με υπερβολικό θόρυβο, ταχύτητα ,επικίνδυνους ελιγμούς και αντίστροφα στους δρόμους ,ενώ τα όργανα της Τάξεως αδιαφορούν.
10)Κατηγορώ τους υπεύθυνους για την έλλειψη εφαρμογής της υπάρχουσας συγκοινωνιολογικής μελέτης του Διδ/χου για μικροπολιτικά συμφέροντα.
11)Κατηγορώ τους υπεύθυνους για την κακή κατάστασης των δρόμων ταχείας κυκλοφορίας, την έλλειψη σήμανσης και την διαιώνιση της λειτουργίας του «τραβεστί» πεζόδρομου .
12)Κατηγορώ τους συμπολίτες μου και τον εαυτό μου για στρουθοκαμηλισμό, αδράνεια, αδιαφορία, ωχαδερφισμό, έλλειψη αγωνιστικότητας, διεκδικήσεων, οραμάτων και προτάσεων.
13)Κατηγορώ το «μεταλλαγμένο»σε ζούγκλα «Διδυμότειχο-Τέρας» , όλους εμάς τους «μεταλλαγμένους» πολίτες του, τρόφιμους της «κυκλοφοριακής ζούγκλας» και όλους αυτούς που ευθύνονται από οποιοδήποτε σκοπιά, για το «Διδυμότειχο-Φρανκεστάιν».
14)Κατηγορώ τους εαυτούς μας για την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής της πόλης μας, που στο όνομα του κέρδους και της ασυδοσίας είμαστε διατεθειμένοι από αμετροέπεια, «να πουλήσουμε ακόμα και το σκοινί που θα κρεμάσει τα παιδιά μας».
15)Κατηγορώ την πολιτεία που δεν έχει στελεχώσει το Νοσοκομείο Διδ/χου με όλες τις ιατρικές ειδικότητες και σε επαρκή αριθμό, με πλήρη ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και επαρκές νοσηλευτικό προσωπικό, έτσι ώστε να αντιμετωπίζονται ολοσχερώς όλα τα επείγοντα περιστατικά χωρίς να χρειάζεται διακομιδή ασθενών στο Νοσοκομείο Αλε/ξπολης.
16)Κατηγορώ αυτούς που επέτρεψαν τους πολίτες του Διδ/χου να γίνουν απύθμενα κυνικοί με ηθική-λάστιχο, που αισθάνονται ότι ζώντας πέρα από το καλό και το κακό, δεν έχουν να λογοδοτήσουν πουθενά και κυρίως να μην φοβούνται καμία αρχή, και τελικά να βλέπουν το Διδυμότειχο, σαν μία «μικρογραφία ζούγκλας όπου όλα επιτρέπονται αρκεί να μην σε πιάσουν».
17)Κατηγορώ όλους εμάς τους γονείς, της γενιάς των ενεργών σαραντάρηδων πολιτών, γιατί εξαιτίας της αδιαφορίας μας και της αβελτηρία μας για την κυκλοφοριακή (και όχι μόνο) ασυδοσία του Διδ/χου, θρηνούμε τα θύματα και τα εν δυνάμει θύματα-παιδιά μας, αν δεν διορθωθεί η υπάρχουσα εγκληματική κατάσταση.
18)Κατηγορώ τέλος, και πάνω από όλα, για την κατάσταση που έφτασε το Διδυμότειχο ως πόλη, τον άκρατο, έρποντα, τοπικό πολιτικό «μακιαβελισμό» και τους θιασώτες του, που είναι ικανοί για οτιδήποτε, «ακόμα και να σκοτώσουν την μάνα τους για να απολαύσουν μία εκδρομή με το ορφανοτροφείο».


Προ 1 έτους, τον Σεπτέμβριο του 2005 παραδόθηκε στον Δήμο Διδ/χου και στο Τμήμα Τροχαίας Διδ/χου, έγγραφη διαμαρτυρία (που αποδείχθηκε δυστυχώς προφητική), από το Παράρτημα Διδ/χου της Οικολογικής Εταιρίας Έβρου, την οποία και σας παραθέτουμε αυτούσια, με θέμα:

«ΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ.
ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ.»

«Το Παράρτημα Διδυμοτείχου της Οικολογικής Εταιρείας Έβρου που ιδρύθηκε το 2003, έχει σαν σκοπό όχι μόνο την προστασία του περιβάλλοντος της περιοχής μας, την διαφύλαξη και προβολή της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς μας, αλλά και την προαγωγή της ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης μας.
Ορμώμενοι από τα παραπάνω, τα μέλη της Οικολογικής Εταιρείας αποφάσισαν να θέσουν, τόσο προς τους αρμοδίους του Δήμου Διδ/χου, όσο και προς την Τροχαία Διδ/χου τον προβληματισμό και την αγανάκτησή τους για το ακανθώδες κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης μας , που τον τελευταίο καιρό από την μία έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις , αλλά από την άλλη διαπιστώνεται μία παντελής έλλειψη μέτρων, ακόμα δε και αδυναμία ή και ανεπάρκεια των υπευθύνων οργάνων στην αντιμετώπιση αυτού.
Κανείς δεν αντιλέγει ότι τον τελευταίο καιρό ο πολεοδομικός ιστός του Διδυμοτείχου γιγαντώθηκε σε πληθυσμό και επεκτάθηκε σε περιοχές με ελλιπές και προβληματικό σχέδιο πόλης. Το ιστορικό κέντρο με τους στενούς δρόμους και την έλλειψη χώρων στάθμευσης ασφυκτιά από την πληθώρα των αυτοκινήτων που αυξήθηκαν σημαντικά σε αριθμό. Ιδίως τις καθημερινές μέρες λειτουργίας των καταστημάτων, η κυκλοφορία των πεζών ακόμα και στον πεζόδρομο της Βενιζέλου είναι όχι μόνο δυσχερής αλλά και επικίνδυνη. Μετά την ασύδοτη και χωρίς σχεδιασμό πλακόστρωση των δρόμων, όπως διαπιστώνουμε όλοι, έχουν καταργηθεί τα πεζοδρόμια με συνέπεια τα σταθμευμένα αυτοκίνητα να παρκάρουν μπροστά στις εισόδους των μαγαζιών και των σπιτιών.
Οι πεζοί, οι μητέρες με τα μικρά παιδιά ,τα καρότσια με τα νήπια, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, είναι αδύνατο να κυκλοφορήσουν με ασφάλεια. Ακόμα και στον κεντρικό δρόμο της 25ης Μαΐου και Βασ. Γεωργίου που υπάρχει πεζοδρόμιο, αυτό είναι κατειλημμένο από τραπεζοκαθίσματα των καφετεριών σε όλο το πλάτος του κοινόχρηστου πεζοδρομίου, ενώ στα υπόλοιπα πεζοδρόμια παρκάρουν παράνομα οι ασυνείδητοι οδηγοί επί ώρες, ακόμα και απέναντι από το κτίριο του Αστυνομικού Τμήματος, χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση από την Τροχαία.
Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι δεν αντιδικούμε με τους καταστηματάρχες της πόλης μας ,απλώς ζητούμε η χρήση των καθισμάτων στα πεζοδρόμια να γίνεται στον χώρο που να δίνει και την δυνατότητα στους πολίτες να περπατούν άνετα σε αυτά , τα δε αυτοκίνητα των θαμώνων των μαγαζιών, να παραμένουν σε παρακείμενους δρόμους που δεν παρακωλύουν την συγκοινωνία των άλλων οχημάτων και προπαντός την διάβαση των πεζών.
Το κυκλοφοριακό πρόβλημα του Διδυμοτείχου είναι αντιληπτό από όλους μας και κατανοούμε την δυσκολία στην επίλυσή του.
Το Παράρτημα Διδ/χου της Οικολογικής Εταιρείας Έβρου διαπιστώνει όμως, μία υπερβολική εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας από την μεριά τόσο του Δήμου όσο και της Τροχαίας του Διδ/χου στην αντιμετώπιση αυτού. Ειδικότερα καταλογίζουμε σε αμφότερους τους παραπάνω, παντελή έλλειψη αστυνόμευσης, ελέγχου κυκλοφοριακών παραβάσεων, έλλειψη πυγμής και ανοχή στον καταλογισμό παραβάσεων.
Δεν υπάρχουν πεζές περιπολίες αστυνομικών, τα αυτοκίνητα παρκάρουν στα πεζοδρόμια προκλητικά, ακόμα και μπροστά στο Αστυνομικό Τμήμα, χωρίς κανένας να παρεμβαίνει, τα μηχανάκια με υπερβολικό θόρυβο και ταχύτητα τρέχουν ακόμα και μέσα στον πεζόδρομο, θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, τα τραπεζοκαθίσματα καταλαμβάνουν όλο το πεζοδρόμιο και κανένας δεν ενδιαφέρεται. Σε τελική ανάλυση η ραστώνη των παραπάνω υπευθύνων καθιστά το Διδυμότειχο κυκλοφοριακή ζούγκλα.
Ευελπιστούμε και απαιτούμε το παραπάνω ψήφισμα να βρει αποδοχή από μέρους σας (Τροχαία Διδ/χου-Δήμο Διδ/χου) και να σας κινητοποιήσει στην λήψη των απαραίτητων μέτρων από την πλευρά σας, έτσι ώστε να εξαλειφθούν τουλάχιστον οι κραυγαλέες κυκλοφοριακές παρανομίες που εξαθλιώνουν την ποιότητα ζωής μας.
Η επιτυχία των προσπαθειών σας θα μας βρει υποστηρικτές, αντίθετα δε η αδιαφορία σας θα μας κάνει καταγγελτικούς απέναντι σας και μας επιφυλάσσει για περαιτέρω δυναμικές ενέργειες μας .Καθημερινά ο καθένας κρίνεται για το έργο του και την αποτελεσματικότητα των Υπηρεσιών του, από τους πολίτες, οι οποίοι κρίνουν, κατακρίνουν ή ανταμείβουν με τον τρόπο τους.»

Αυτά τα προφητικά λόγια ειπώθηκαν προ 1 έτους και σήμερα, 30/9/2006, δυστυχώς οι «Κασσάνδρες» επιβεβαιώθηκαν.

"ΔΙΔΥΜΟ-ΑΙΣΧΟΣ"

«ΔΙΔΥΜΟ-ΑΙΣΧΟΣ»
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΓΚΟΥΠΟΛΗ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ.
Επιμέλεια-Σύνταξη
Σιναπίδης Στέφανος
Μέλος ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΒΡΟΥ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ


Στις 12/11/2006 στο ένθετο «Βήμαgazino» της κυριακάτικης εφημερίδας «ΒΗΜΑ», υπήρχε φωτορεπορτάζ με τίτλο «Διδυμότειχο-μπλουζ. Σύγχρονοι άνθρωποι των σπηλαίων». Το ρεπορτάζ περιέγραφε με μεγάλη ακρίβεια τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης ορισμένων φτωχών μουσουλμάνων συμπολιτών μας και την ανεπάρκεια που δείχνουν οι αρχές για την αποκατάσταση τους.
«Διαφήμιζε» περιπαικτικά την πόλη του Διδυμοτείχου ως έναν προορισμό όπου οι τουρίστες από όλον τον κόσμο ( με την συνοδεία μάλιστα και δημοτικού αστυνόμου) μπορούν να απολαύσουν ζωντανά και κυριολεκτικά, ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο θέαμα στην Ευρώπη, τους«ανθρώπους των σπηλαίων», με τον ίδιο τρόπο που παλιότερα σε λαϊκά πανηγύρια προβάλλονταν «ο άνθρωπος-ελέφαντας» «η ασώματος κεφαλή» και άλλα εξωτικά περίεργα.
Η αίσθηση που απέπνεε το κείμενο ήταν αυτή της οπισθοδρόμησης όλου του λαού του Διδυμοτείχου και των κυβερνώντων του που είναι συνυπεύθυνοι με την αδράνεια τους για την κατάντια αυτή των συμπολιτών μας.
Αναρωτιέμαι μήπως κάπου έχουν δίκιο.
1) Ποιοι πρέπει επιτέλους, να επιληφθούν και να κινητοποιηθούν για να λυθεί αυτό το αίσχος;
2) Ποιες είναι οι αιτίες της συνεχιζόμενης αυτής κατάστασης των σπηλαιοδυτών και της παραγκούπολης ;
3) Θα περιμένουμε να έρθουν και τα ευρωπαϊκά κανάλια για να μας δυσφημήσουν, για τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στους μουσουλμάνους συμπολίτες μας και στα αρχαία μνημεία του Κάστρου μας, ή θα αφυπνιστούν οι ιθύνοντες και θα κόψουν τον «γόρδιο δεσμό».
Στην συνέχεια, ανέφερε πως «μέχρι το 1993, 52 οικογένειες έμεναν σε σπηλιές του Κάστρου, οπότε και μεταφέρθηκαν σταδιακά σε λυόμενα με την βοήθεια προγράμματος της Ε.Ε. Παραμένουν όμως ακόμα 5 οικογένειες να διαβιούν το 2006 ως άνθρωποι των σπηλαίων, και αυτό αποτελεί όνειδος για την πόλη μας και τις τοπικές αρχές, που δεν λαμβάνουν μέτρα».
«Μέσα στα σπίτια –σπηλιές και γύρω από αυτές, μέσα και πάνω στον αρχαιολογικό χώρο του Βυζαντινού Κάστρου, σωροί σκουπιδιών και μπάζων, πεταμένα παλιά παιχνίδια, ένα σκηνικό εξαθλίωσης, φτώχειας, ανεργίας, αναλφαβητισμού, ανάμικτο με πιτσιρίκια γυμνά, ξυπόλητα, αναμαλλιασμένα ένα σκηνικό ζωντανό αντίγραφο της ταινίας «Ο καιρός των τσιγγάνων» του Εμιρ Κουστουρίτσα.»
Εκτός αυτού όμως, και η υπόλοιπη μουσουλμανική κοινότητα αντιμετωπίζει προβλήματα. Έτσι παρατηρείται στην περιοχή του περιμετρικού δρόμου του Διδ/χου, πίσω από τα Τεχνικά Λύκεια και σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης, η ανάπτυξη μίας συστοιχίας λυόμενων κτισμάτων-παραγκών όπου διαβιούν ως άνθρωποι-ποντίκια, σε άθλιες συνθήκες, με υποτυπώδη ύδρευση και αποχέτευση οι φτωχοί μουσουλμάνοι αθίγγανοι.
Έτσι το Διδυμότειχο τείνει να γίνει μικρογραφία της Βραζιλίας, και απέκτησε την δική του «παραγκούπολη» ως άλλο «Σάο Πάολο». Η κατάσταση αυτή ενώ φαινόταν αρχικά ως προσωρινή, κατέληξε να διαιωνίζεται και να γιγαντώνεται, λόγω μη ύπαρξης δραστικών μέτρων από τη μεριά των τοπικών αρχών. Τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη αποχέτευσης με την ταυτόχρονη παρουσία πολλών υποσιτιζόμενων μουσουλμανόπαιδων, εγκυμονεί πολλαπλούς κινδύνους, επικίνδυνων ασθενειών και επιδημιών τόσο στους ίδιους τους κατοίκους της παραγκούπολης, αλλά και στα παιδιά του παρακείμενου νηπιαγωγείου και του Τεχνικού Λυκείου.
Οι «λούμπεν» αυτοί δυστυχισμένοι συμπολίτες μας με οικονομική ανέχεια , αγραμματοσύνη και έρμαια των εκάστοτε τοπικών κοτζαμπάσηδων που τους θυμούνται μόνο στις εκλογές και τους καλοπιάνουν, με ατελέσφορη υποσχεσιολογία, δεν έχουν την δυναμική να απαιτήσουν την επίλυση των προβλημάτων τους.
Να μεταφερθούν δηλ. με ευθύνη του Δήμου και της Κοινωνικής Πρόνοιας της Πολιτείας, σε οικήματα με ικανές και αναγκαίες συνθήκες διαβίωσης, και να εξαλειφθεί το τριτοκοσμικό αυτό απόστημα που όζει στο Διδ/χο, και δεν διαφαίνεται δυστυχώς καμία διάθεση «καθαρισμού» του από κανένα αρμόδιο.
Είναι γνωστό πως πολλοί από αυτούς τους άστεγους και πρώην σπηλαιοδύτες, έπρεπε να στεγαστούν σε οικήματα που είχαν κτισθεί για αυτές τις ευπαθείς ομάδες προ 5ετίας, αλλά δυστυχώς ορισμένα από αυτά τα οικήματα πιθανόν, περιήλθαν και παραμένουν καταχρηστικά , για λόγους ψηφοθηρικούς, μικροπολιτικής αντιπαροχής, ρουσφετιών και υπόγειων συναλλαγών, πιθανόν σε «ημέτερους κολλητούς» των πρώην και νυν ιθυνόντων αρχών, τα οποία τώρα παραμένουν κλειστά γιατί οι ιδιοκτήτες τους, ή έχουν και άλλο σπίτι στην ιδιοκτησία τους , ή μένουν μόνιμα αλλαχού στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, ενώ αυτοί που είναι πράγματι άστεγοι και πένητες διαβιούν σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Κανείς από τις τοπικές και κρατικές αρχές-Πόντιοι Πιλάτοι δεν ενδιαφέρεται να λύσει το πρόβλημα αλλά στρουθοκαμηλίζει. Ο στρουθοκαμηλισμός αυτός όμως οδηγεί σε επικίνδυνους ατραπούς για την πόλη μας, όσον αφορά τα σοβαρά προβλήματα υγείας και επιδημιών που μπορεί να δημιουργηθούν από τις κακές συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής των κατοίκων της παραγκούπολης.
Είναι επιτακτική ανάγκη η άμεση λήψη μέτρων από τον Δήμο, την Νομαρχία και την κεντρική κυβέρνηση για την στέγαση αυτών των φτωχών συμπολιτών μας, και την απομάκρυνση των παραγκών και των σπηλαιοδυτών που αμαυρώνει την εικόνα της πόλης μας και εμποδίζει την τουριστική αξιοποίησή της, με τον ίδιο τρόπο που πάρθηκαν μέτρα για την στέγαση και διαβίωση των λαθρομεταναστών που διαβιούν αξιοπρεπώς στον χώρο που έχει κατασκευασθεί στο χωριό Φυλάκιο του Δήμου Κυπρίνου, με ευθύνη της Νομαρχίας Έβρου.
Ο μόνος λόγος που εξυπηρετεί την ύπαρξη των παραγκών είναι μήπως μέσα από τις αλάνες της παραγκούπολης μπορεί να ξεπηδήσει κάποιος Πελέ του Διδυμοτείχου, όπως ξεπήδησε από τις αντίστοιχες της Βραζιλίας. Λέτε να το σχεδίασε αυτό, κανένας ιδιοφυής τοπικός παράγοντας και να διαιωνίζει επί τούτου αυτήν την άθλια κατάσταση, ή απλώς δεν την γνωρίζει επειδή εγκαταβιεί σε «γυάλινο πύργο», ή την αντιπαρέρχεται ως ασήμαντο γεγονός, ή θέλει κάποιοι υπαρχηγοί του, να την χρησιμοποιούν ως μοχλό πίεσης και εκβιασμού των εν λόγω δυστυχισμένων μουσουλμάνων συμπολιτών μας για τις εκάστοτε δημοτικές και τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
Ζητούμε οι δυστυχισμένοι αυτοί συμπολίτες μας να μεταφερθούν το ταχύτερο δυνατόν, πριν από τον χειμώνα, με ευθύνη του Δήμου και της πολιτείας σε οικήματα με ικανές και αναγκαίες συνθήκες στοιχειώδους διαβίωσης, έστω και σε προσωρινά καταλύματα μέχρις ότου λυθεί οριστικά το πρόβλημα της μόνιμης στέγασής τους.

"ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2006 ΣΤΟ ΔΙΔ/ΧΟ"

Ο ΑΠΟΗΧΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ.
(Εγχειρίδιο της κατευθυνόμενης σταυροδοσίας).
(για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι)
1ο Μέρος

Σιναπίδης Στέφανος
(ένας αγανακτισμένος ψηφοφόρος
από την εκλογική διαδικασία)

Οι Δημοτικές εκλογές στο Διδυμότειχο τελείωσαν από την πρώτη Κυριακή, με την γνωστή σε όλους, σειρά των συνδυασμών και την αντίστοιχη εκλογή των δημοτικών συμβούλων.
Όπως θα περίμενε κανείς σύμφωνα με την αρχή της ισοδυναμίας των ψήφων, το υπάρχον Δημοτικό Συμβούλιο-«Τοπική Βουλή», ως έκφραση της τοπικής κυβέρνησης-εξουσίας του Δήμου, θα έπρεπε να είναι αντιπροσωπευτικό των κοινωνικών ομάδων του Διδ/χου και των χωριών του. Αυτό φυσικά ισχύει σε μία στοιχειωδώς ευνομούμενη κοινωνία, όπου η επιλογή των άξιων και ικανών για ορθή διαχείριση των κοινών, γίνεται με κριτήρια ορθολογικά και σε κάποιο αποδεκτό βαθμό, εξυπηρέτησης ατομικών συμφερόντων.
Στην περιοχή του Διδ/χου όμως μετά τις εκλογές, υποβόσκει μία καθολική υφέρπουσα αγανάκτηση και δυσαρέσκεια της πλειοψηφίας των πολιτών, για τον τρόπο με τον οποίο έγινε η εκλογική διαδικασία, και που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο τα ποσοστά των συνδυασμών αλλά κυρίως την σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου.
Μιλάμε για το απαράδεκτο γεγονός των μετακινούμενων (εν είδει «καραβανιών» της ερήμου) εκλογέων, που αποτελούνται κυρίως από πένητες, αγράμματους μουσουλμάνους, οι οποίοι προσήλθαν να ανταλλάξουν την ψήφο τους αντί ενός σεβαστού χρηματικού; ποσού. Η βιομηχανία αυτή εκλογικής εξαγοράς συνειδήσεων ανθεί από καιρό στην περιοχή μας και επαναλαμβάνεται κάθε τετραετία.
Υπάρχει φυσικά και σε άλλες Πόλεις, Νομαρχίες, παρατηρείται ακόμα και στις εθνικές εκλογές ,αλλά στον Δήμο Διδ/χου που μας αφορά, γίνεται από15ετίας, σε τέτοιο βαθμό και έκταση που καθορίζει πλήρως την σύνθεση της δημαρχιακής διακυβέρνησης και την κατανομή των αξιωμάτων στους πρωτεύσαντες δημοτικούς συμβούλους.
Τα παρακάτω που θα αναφέρω δεν στηρίζονται βέβαια σε απόλυτα τεκμηριωμένα στοιχεία αλλά είναι η γενική αίσθηση που απεκόμισαν πολλοί απλοί ψηφοφόροι.
Είναι φανερό μυστικό πια, πως οι εκλογές στο Διδυμότειχο, (όπως και σε πολλές άλλες πόλεις), «αγοράζονται» από τους εμπλεκόμενους. Οι εντολοδόχοι και έμπιστοι των υποψηφίων αρχηγών ακολουθώντας την παγιωθείσα τακτική και το δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», προσεταιρίζονται τους τοπικούς ομαδάρχες των χωριών-δημοτικών διαμερισμάτων, και τους αντίστοιχους αφέντες της τοπικής μουσουλμανικής κοινότητας και της μειονότητας των ετεροδημοτών, και διαπραγματεύονται σε στυλ «ανατολίτικου παζαριού» την χρηματική αξία κάθε ψηφοφόρου.
Αφού συμφωνηθεί το αντίτιμο πρέπει να διασφαλιστεί και ο τρόπος που θα καταστήσει φερέγγυο τον ψηφοφόρο- αποδέκτη των χρημάτων. Επειδή φυσικά δεν υπάρχει εκατέρωθεν εμπιστοσύνη, έχει εφευρεθεί ένας τρόπος διαδικασίας ψηφοφορίας που να εξασφαλίζει και τον υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο για την σταυροδοσία του, αλλά και τον πένητα- φουκαρά ψηφοφόρο για την επαρκή πληρωμή του.
Η παρακάτω διαδικασία είναι όμως παράνομη, σύμφωνα με την εκλογική νομοθεσία γιατί παραβιάζει την ισοδυναμία και το απόρρητο της ψηφοφορίας. Αναφέρομαι στην ομαδική κατακράτηση ταυτοτήτων των μουσουλμάνων από επιτήδειους και στον οικειοθελή εξαναγκασμό τους να προσέρχονται εν είδει κοπαδιού στα εκλογικά τμήματα και να ψηφίζουν λαμβάνοντας στην είσοδο και έξοδό τους το συμφωνηθέν «μπαξίσι».
Η διαδικασία της ετεροπροσδιορισμένης, κατευθυνόμενης σταυροδοσίας γίνεται με τον εξής αλάνθαστο τρόπο. Οι δυστυχισμένοι αγράμματοι μουσουλμάνοι (και όχι μόνο) συμπολίτες μας, αφού έρθουν με λεωφορεία από κάθε άκρη της Ελλάδας, σταθμεύουν αρχικά, σε συγκεκριμένες τοποθεσίες στην πόλη μας, την Παρασκευή και το Σάββατο προ των εκλογών, στην συνέχεια περιφρουρούνται για δύο βράδια, για να μην πλαγιοκοπηθούν από τους αντιπάλους, και μετά, την Κυριακή των εκλογών, με τα λεωφορεία ή τα ελεγχόμενο ΙΧ, προσέρχονται στα εκλογικά τμήματα για να ψηφίσουν, αφού πρώτα έχουν υποστεί τον εξευτελισμό του γδυσίματος (κυριολεκτικό «ξεβράκωμα»), για να αποδειχθεί ότι δεν κουβαλούν κανένα άλλο ψηφοδέλτιο, παρά μόνο το «σημαδεμένο».
Ο πρώτος κάθε ομάδας ρίχνει στην κάλπη τον φάκελο με το μαρκαρισμένο ψηφοδέλτιο που του έδωσε έξω από το εκλογικό τμήμα ο «συνοδός-προστάτης-μουτζαχεντίν» του, και όχι τον επίσημο φάκελο του δικαστικού αντιπροσώπου, και επιστρέφει έξω, με τον άδειο φάκελο του δικαστικού αντιπροσώπου, για να τον παραλάβει ο «συνοδός-προστάτης» να βάλει μέσα το επιθυμητό ψηφοδέλτιο και να το παραδώσει στον επόμενο ψηφοφόρο, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να φέρει οπωσδήποτε τον επόμενο άδειο, επίσημο φάκελο του δικαστικού αντιπροσώπου κ.ο.κ. Έτσι σε μορφή αλυσίδας συνεχίζεται η διαδικασία και παρατηρείται το συνηθισμένο φαινόμενο να σταυροδοτούνται ίδιοι υποψήφιοι σε ορισμένα εκλογικά τμήματα.
Η παραπάνω συναλλαγή που έλαβε χώρα σε μεγάλη κλίμακα, σε συνδυασμό και με τον στόλο των 30 λεωφορείων (1400 «κουκιά»)που κατέπλευσε και βούλιαξε το Διδ/χο από την λαοθάλασσα του Μπρονξ και του Χάρλεμ (συνοικίες «έγχρωμων» της Νέας Υόρκης, αλλά και του Διδ/χου), καθόρισε όχι τόσο την εκλογή του επικεφαλής συνδυασμού(η διαφορά όπως φάνηκε, ήταν μη ανατρεπόμενη) αλλά κυρίως νόθευσε την λαϊκή βούληση στην εκλογή και στα ποσοστά των δημοτικών συμβούλων.
Έτσι είναι κοινή πεποίθηση στους άδολους εκλογείς, στην πλειοψηφία των υγιών δυνάμεων της εργασίας και του πολιτισμού του Διδ/χου, ότι η σημερινή σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις και την συμπάθεια της λαϊκής πλειοψηφίας, αλλά είναι αποτέλεσμα παράτυπων συναλλαγών, προεκλογικών αντιπαροχών, «ρουσφετιών», χρηματισμού, εξαγοράς συνειδήσεων, που όλοι ενώ τις κατακρίνουμε δημόσια και αόριστα, εθελοτυφλούμε όταν τις υφιστάμεθα στην πόλη μας, ως αναγκαίο κακό.
Όλα τα παραπάνω δυστυχώς δεν μπορούν να αποδειχθούν επαρκώς, ούτε είναι αυτοσκοπός η ποινικοποίηση της τοπικής πολιτικής σκηνής. Πρέπει όμως να εκπέμψουμε μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις, έτσι ώστε να μην επαναληφθεί αυτό, ποτέ άλλοτε σε τέτοια κλίμακα, αλλοιώνοντας την λαϊκή βούληση.
Όσοι επιχειρήσουν να το επαναλάβουν την επόμενη 4ετία, παρακρατώντας παράνομα ταυτότητες, θα «στοχοποιηθούν» ως παραβάτες της βασικής αρχής της μυστικότητας και της ισοδυναμίας της ψηφοφορίας, και θα αντιμετωπίσουν την Δικαιοσύνη και τον Εισαγγελέα.



Ο ΑΠΟΗΧΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ.
(Κωδικοποίηση του λαϊκού αισθήματος και των προσδοκιών της πόλης, μετά την κάλπη)
2ο Μέρος

Σιναπίδης Στέφανος
(ένας απλός ψηφοφόρος)

Ο Δήμαρχος της πόλης, αν θέλει να μην μείνει στην τοπική ιστορία ως ο Δήμαρχος της αδράνειας με υπέροχες μακέτες και ανυπαρξία έργων και δράσεων, ή ως Δήμαρχος μιας πόλης-τέρατος όπου κυριαρχεί η φιλοσοφία, «όλα επιτρέπονται αρκεί να μην σε πιάσουν»,ή ως Δήμαρχος μιας πόλης-επιχείρησης «τσιφλίκι» των ολίγων, ή ως Δήμαρχος μιας πόλης «φιλιπιννέζα»-«γιουσουφάκι» των συμφερόντων των «κολλητών» και των τοπικών «κοτζαμπάσηδων», ή ως Δήμαρχος-επικεφαλής μίας ολιγαρχίας κρατικοδίαιτων (από τα δημοτικά κονδύλια) νεόπλουτων που διευρύνουν συνεχώς τα προνόμιά τους και μεγαλώνουν την απόστασή τους σε βάρος των άλλων τμημάτων του πληθυσμού της πόλης μας, και αν θέλει να έχει την συμπαράσταση των δημοτών στην υλοποίηση των παραπέρα φιλοδοξιών του, να επιλέξει τους συνεργάτες του, όχι με βάση το κριτήριο σταυροδοσίας (όπως κατά κόρον έγινε την προηγούμενη τετραετία), αλλά με γνώμονα την αποδοτικότητα τους, τις γνώσεις τους και τη αποδοχή τους από τους πολίτες, όπως καταγράφεται στην συνείδηση των κατοίκων και όχι ως αποτέλεσμα της κάλπης.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι που εκλέχθηκαν, όπως και αυτοί που θα καταλάβουν δημόσια αξιώματα, από εδώ και πέρα, να μην επαναπαυτούν στις «διάτρητες» δάφνες τους, αλλά να γνωρίζουν ότι θα κρίνονται και θα επικρίνονται καθημερινά από τους δημότες, για τα έργα τους, για την χρηστή διαχείριση των κοινών και για την διασφάλιση καλής ποιότητας παροχής υπηρεσιών προς όλους ανεξαιρέτως τους δημότες.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι που δεν εκλέχθηκαν και ιδίως της πλειοψηφούσας παράταξης (γιατί πιθανόν απαξίωσαν να μπούνε στο παιχνίδι της χρηματικής παροχολογίας και των εκλογομαγειρεμάτων της κατευθυνόμενης σταυροδοσίας), να μην απογοητευτούν και να μην παραδώσουν αμαχητί τα οράματα τους για τον τόπο, αλλά να διεκδικήσουν σαν μία κοινή γροθιά, το μερίδιο τους στην άσκηση της εξουσίας, και να αποφύγουν τον διαφαινόμενο, προγραμματισμένο παραγκωνισμό τους, από τους αιώνιους επιβήτορες της τοπικής εξουσίας, τους ισόβιους επαγγελματίες πολιτικούς και εξουσιολάγνους, «τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» με πνευματικό επίπεδο «δάπεδο»,μειωμένη δημιουργική φαντασία, παντελή χρόνια απουσία «πνευματικής στύσεως», ποτισμένη με αχαλίνωτη αλαζονεία και παραγωγή μηδενικού έργου βιτρίνας, που πορεύονται χωρίς όραμα, διακατέχονται από αναποτελεσματικότητα στην άσκηση της στοιχειώδους διοίκησης, και στοχεύουν μόνο, στην με κάθε τρόπο, μέσο, συμμαχία (ανίερη και ιδιοτελή) ανακατάληψη της καλά αμειβόμενης (ευθέως και πλαγίως) θέσης τους, και στην ρουσφετολογική τακτοποίηση των πολιτικών «κολλητών» τους, θέτοντας την αξιοκρατία στο περιθώριο.
Αν ο Δήμαρχος κρατήσει στον «αφρό» και σε πρώτο πλάνο εκπροσώπησής του, πρόσωπα που όταν τα βλέπει ο κόσμος του Διδ/χου του προκαλούν «αλλεργία» για την ανεπάρκεια γνώσεων, λεκτικής έκφρασης και έργων, και αν συνεχίσει να εκφράζεται από τους «σημαδεμένους» του τοπικού καθεστωτισμού, της αλαζονείας και της διαπλοκής, και αν υποκύψει στους συνεργάτες του (του είδους «Homo tsampoukalis»), που θα απαιτήσουν την πλήρη διαχείριση των δημοτικών κονδυλίων «εν λευκώ», υποστηρίζοντας πρώτα και πάνω από όλα το προσωπικό τους όφελος και το συμφέρον των «κολλητών» τους (τακτική που ακολούθησαν όλες οι δημοτικές αρχές την τελευταία 15ετία),ενάντια στο συμφέρον της πόλης, στηριζόμενοι στο δόγμα των εκλογών, «Εμείς σου δώσαμε το δαχτυλίδι, Εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε οι Ηρακλείς του Στέμματός σου»,αν λοιπόν υποκύψει σε αυτόν τον διαφαινόμενο εκβιασμό και πορευτεί με ανάλογο τρόπο άσκησης της εξουσία του, αυτό μπορεί να αποδειχθεί η «Αχίλλειος πτέρνα» του και το πολιτικό «Βατερλώ» του, για ενδεχόμενες πολιτικές φιλοδοξίες του, από τον κόσμο του Διδ/χου.
Αν επικρατήσει στον στενό πυρήνα του Δημάρχου η αλαζονική λογική ότι το εκλογικό σώμα όχι μόνο δεν μας γύρισε την πλάτη, αλλά αντίθετα μας επικρότησε και επιδοκίμασε αναφανδόν το «έργο» μας, δίνοντάς μας «λευκή επιταγή» για την επόμενη 4ετία, και επαναπαυτούν σε αυτή την λογική, θα απογοητευτούν οικτρά από τον κόσμο του 52% του Διδ/χου.
Πρέπει να γίνει συνείδηση στον Δήμαρχο, πως δεν μπορείς να φτιάξεις «νέο φαγητό» με «παλιά υλικά», και αν το κάνεις, τις επόμενες μέρες θα «ξερνάνε» από αηδία όλοι οι κάτοικοι της πόλης και των χωριών μας.
Η πόλη δεν θα πάει μπροστά με μακέτες, λεκτικά εφευρήματα, τρυκ, αεριτζίδικα έργα (εν είδει κολονάκια στον πεζόδρομο), έργα με εσωστρέφεια που ανακυκλώνουν το δημόσιο χρήμα στους «κολλητούς» και στους παρατρεχάμενους, αλλά με έργα απτά, με έργα υποδομών, έργα πνοής και προοπτικής, έργα παραγωγικά (π.χ. τουριστική βιομηχανία) και με την εύρυθμη λειτουργία των Υπηρεσιών του Δήμου, εν είδει εργοστασίου.
Αν γινόταν κατά γράμμα τα έργα αξίας 1.500.000 Ευρώ της τελευταίας 4ετίας, όπως φαίνεται από τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου (που δημοσιεύτηκαν προεκλογικά από την αντίπαλη παράταξη) και ανατέθηκαν σε 6 πρόσωπα (έστω και ως απλή διαμεσολάβηση προς άλλους μικρότερους ιδιώτες, όπως υποστηρίχθηκε ), θα έπρεπε σήμερα ο Δήμος Διδυμοτείχου να είναι το «Ελ Ντοράντο» του Έβρου.
Βέβαια από την άλλη, αν γινόταν κατά την προηγούμενη 12ετία και τα έργα της προηγούμενης δημαρχιακής αρχής με όλες τις προδιαγραφές που είχαν σχεδιαστεί, (αλλά, δεν είχε το θάρρος κανένας από τους σημερινούς, για λόγους αφέλειας ή συνενοχής, να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία του προϋπολογισμού , των αναδόχων, των κατασκευαστών, των δαπανών και τις αποφάσεις των αντίστοιχων Δημοτικών Συμβουλίων, προηγούμενων 4ετιών) θα έπρεπε το Διδ/χο αντίστοιχα να είναι ο «Παράδεισος» της Θράκης.
Δυστυχώς τα τελευταία 16 χρόνια δεν έγινε το Διδυμότειχο κανένα από τα παραπάνω, ούτε «Ελ Ντοράντο» από τον νυν Δήμαρχο, ούτε «Παράδεισος» από τον πρώην Δήμαρχο.
Αν δεν αποφασίσει αυτή την φορά ο Δήμαρχος να σπάσει «αυγά», και να βάλει σε νέες ράγες την πόλη, δίνοντας ένα άδολο όραμα στην πόλη, θα έρθει η ώρα που δυστυχώς «θα τρώμε αναμεταξύ μας τις σάρκες μας».
Εν κατακλείδι, είναι κοινή διαπίστωση σε όλους μας ότι εδώ και μία 20ετία, ο «ασθενής» Δήμος Διδυμοτείχου, έρμαιο του «κατεστημένου των μηχανισμών», από την μια αργοπεθαίνει από σήψη, και από την άλλη εδώ και 15 χρόνια, κάποιοι καταναλώνουν τις σωτήριες «αντιβιοτικές ενέσεις»-χρηματικά κονδύλια, για λογαριασμό τους, αφαιρώντας από εμάς κάθε ελπίδα ανάρρωσης, και μας ξεγελούν μοιράζοντάς μας «ασπιρίνες», έχοντας μετατρέψει το Διδυμότειχο σε «Σπιναλόγκα».
Στην πολιτική όμως, όπως και στην ζωή για να γίνεις καλά πρέπει πρώτα να παραδεχθείς ότι είσαι άρρωστος και ύστερα να επιλέξεις την κατάλληλη θεραπεία.
Να διεκδικήσουμε λοιπόν ως πολίτες του Διδ/χου την θεραπεία μας, ανεξάρτητα από κόμματα, με μοναδικό κριτήριο το συλλογικό συμφέρον της πόλης μας, γεγονός που θα οδηγήσει μακροχρόνια και σε ικανοποίηση του ατομικού μας συμφέροντος.
Να δείξουμε με την δράση μας, πως η σημερινή γενιά των σαραντάρηδων πολιτών της Επαρχίας Διδ/χου που επένδυσε οικονομικά και συναισθηματικά στον τόπο μας, ότι θα συντρίψει τους πολιτικούς «νεκροθάφτες» της πόλης μας, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, την τελευταία 15ετία, και όλους τους ντόπιους προσκυνημένους, κιοτήδες, οσφυοκάμπτες και «Εφιάλτες» που κατά καιρούς ξεπούλησαν το Διδ/χο και το άφησαν «μετεξεταστέο» στο τραίνο της ανάπτυξης, μπροστά στα προσωπικά τους συμφέροντα, για μια «χούφτα δολάρια».
Η ανοχή των κατοίκων του Διδ/χου στην πραγματοποίηση έργων είναι μηδενική και η ανυπομονησία ειδικά των νέων, αχαλιναγώγητη. Οι ενεργείς τοπικές δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού που εκφράζονται από τους συλλόγους και τους φορείς, είναι έτοιμες να συνεργαστούν με την δημοτική αρχή, προασπίζοντας το συλλογικό συμφέρον της πόλης και των χωριών, παλεύοντας ενάντια στους θιασώτες του τοπικού πολιτικού «μακιαβελισμού» και των ταπεινών ατομικών συμφερόντων τους.
Η «Μεγάλη Πορεία» προς τα χειμερινά ανάκτορα, για την απελευθέρωση της «Βαστίλης» όπου διαβιούν βαρωνίσκοι, μαρκησίες, Λουδοβίκοι ( με φιλοσοφία, «μετά από εμάς ας έρθει το τέλος του κόσμου») και Μαρίες Αντουανέτες (με φιλοσοφία, «όσοι δεν έχουν ψωμί ας φάνε παντεσπάνι») πρέπει να ξεκινήσει από τώρα, από τους απλούς πολίτες από τα χαρακώματα, παράλληλα με την υγιή (θεσμική και εξωθεσμική) αντιπολίτευση.
Η παραπάνω σκληρή παρουσίαση θέσεων και διαπιστώσεων, δεν αποσκοπεί στην «εξόντωση» κάποιων προσώπων(άλλωστε, είμαστε πολλοί λίγοι στο Διδυμότειχο για να αναλωνόμαστε σε «εμφυλίους»), αλλά κατά βάθος στοχεύει στην παρακίνησή των τοπικών αρμοδίων, για να δουλέψουν σκληρά και να διεκδικήσουν και από τους κεντρικούς μηχανισμούς, (σε συνεργασία και με την συμπαράσταση των τοπικών Φορέων, Οργανώσεων και Συλλόγων) την αναβάθμιση της ακριτικής περιοχής μας, έτσι ώστε να αποφύγουμε την επαπειλούμενη απερήμωση του Διδυμοτείχου.